Blog yazmaya başlayalı 1 ay oldu daha ve bu kaçıncı terör olayı, kaç evlat hayatını kaybetti saymayayım, yazmayayım, herkes durumun bilincinde birde ben içlerini karartmayayım diyorum...
Ama duramıyorum, .. yine terör, yine ölüm... hemde bu kaçıncı.. Ben yanlışlıkla birine çarptığımda bile üzülüyorum, karşımdaki kişinin canı acımış olabilir diye, bunlar nasıl yaratıklardır ki kasten yaralayabiliyor üstelik can alabiliyorlar... Nasıl bir sebebin olursa olsun kimsenin canını yakamazsın, yakmamalısın.. Kaç askerimiz, kaç polisimiz şehit oldu.. kaç aileye ateş düştü, kaç çocuk babasız kaldı, kaç kadın dul kaldı... bu olaylar etkilenen insanların hayatını o kadar çok değiştirecek ki, bir daha asla eskisi gibi olamayacaklar. Nasıl bir vicdan bir kez olsun durup "ben ne yaptım" diye düşünmez... Hiçbir dine, hiçbir vicdana sığmaz sığdırılamaz bu olanlar..
Polis servisine yapılan bombalı saldırının olduğu gün, akşam saatelerinde Maslak Polis Karakolunda yapılacak cenaze töreninden bahseden bir radyo programı sunucusu "tepkisiz bir millet olduk, hiç olmazsa teröre tepki vermek için Maslaktan geçerken korna çalın, yolunuz düşmüyorsa evlerinize, arabanıza Türk Bayrağı asın" demişti, haklıydı üstelik.
Bende eve ulaşır ulaşmaz cama Türk Bayrağı'mı astım. Bloguma da göklerde dalgalanan Türk Bayrağı resmini koydum. Arabam olsa onun da bir camına Türk Bayrağı asardım inanın.
Vah vah, tüh tüh demekten öteye gitmiyoruz, artık sesimizi çıkartma, tepki gösterme ve çözüm bulması gerekenlere "yeter işinizi yapın artık, bundan sonra kimse ölmesin" deme vaktimiz geldi, geçiyor bile. Bunu bizleri korurken şehit olan askerlerimize, polislerimize borçluyuz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder